Mama voor, mama na....
Vergat ik net helemaal, dr verlatingsangst fase ;p
Mama had vorige week een (sollicitatie)gesprek... En N.aomi kon dus niet mee, ennnn papa was aan t werk... Dusss, ze moest voor het éérst naar iemand anders dan papa of mama.. en dat was NIET leuk... voor N.aomi dan, ik vond het niet zo erg.. Ze is 1 van mn beste vriendinnen in vertrouw der alles toe (Mama van Dway.ne & Rach-el.)
N.aomi was stik blij toen we daar aankwamen, lekker met Dway.ne gaan spelen, en niks aan de hand. Om 13hr moest ik weg, en ik gaf haar een kus, en zei , "lief zijn hé N.aomi? Mama moet even weg, maar kom zo weer terug!"
N.aomi was stik blij toen we daar aankwamen, lekker met Dway.ne gaan spelen, en niks aan de hand. Om 13hr moest ik weg, en ik gaf haar een kus, en zei , "lief zijn hé N.aomi? Mama moet even weg, maar kom zo weer terug!"
Ze lachte lief, en zwaaide me uit.
"Dat gaat goed!" hoor ik mezelf nog zeggen in de auto, tegen me zelf...
"Dat gaat goed!" hoor ik mezelf nog zeggen in de auto, tegen me zelf...
Jaaahaa.. Tot mama terug kwam. Na 2 uur, Ik hoor N.aomi huilen... Niet huilen, KRIJSEN! Ze ligt in bed, ik ga dr gelijk maar halen. Ontroostbaar, ze hielt me stevig vast...
Ahhhhh mn moederhartje =(
Ze was niet zo blij dat mama haar had achter gelaten ='(
Ahhhhh mn moederhartje =(
Ze was niet zo blij dat mama haar had achter gelaten ='(
Vanaf ik 15 minuten weg was, en ze dacht, hey mama kómt niet terug! Was het huilen... dik 2 uur lang heeft ze gehuild!
Wat voelde ik me schuldig, niet zozeer om N.aomi, maar tegenover mijn vriendin.. 2 uur lang een krijsend kind... Arme meid!
Wat voelde ik me schuldig, niet zozeer om N.aomi, maar tegenover mijn vriendin.. 2 uur lang een krijsend kind... Arme meid!
Maar anyway, het was weer goed toen mama thuis was! Dacht ik.........
Heel de dag wou ze bij me zitten, en woensdag ook, en donderdag.. en vrijdag...zaterdag..zondag........ Juist... Als mama de kamer nog maar uit gaat, KRIJSEN, gillen en als ze op de grond zat, achter me aan kruipen. op de deur slaan als ik die dicht doe, en maar roepen, MAAAAAAMA MAAAAAAMA.......
Sinds gister gaat t gelukkig al iets beter, ik kon naar de wc zonder dat ze zat te krijsen, en ik heb zelfs gekookt! Jaaaja.... Ze vond het gezellig dat papa thuis was, en heeft heerlijk in de box zitten spelen. Als ze uit de box was, kroop ze nog wel mee, maar ik negeerde het zeuren, en zei: "oh ga jij gezellig mee met mama naar de keuken?! Kom maar!" en als ik weer naar binnen ging het zelfde, "ga je weer mee naar binnen N.aomi? Kom!" En ze kroop me weer vrolijk achteraan. Als ze zich aan me op wou trekken een maal binnen, ging ik snel naast haar zitten en blokken oid pakken om haar af te leiden. En toen ging ze weer lekker spelen!
Ik hoop dat dit de verlatingsangst fase was, en deze weg blijft! Want das vermoeiend... Letterlijk en figuurlijk een blok aan je been ;-) Hahah!
Ik hoop dat dit de verlatingsangst fase was, en deze weg blijft! Want das vermoeiend... Letterlijk en figuurlijk een blok aan je been ;-) Hahah!
Ennnn nog wat vergeten, ze geeft kusjes! Zoooooooo lief <3
Als ze vraagt, krijgt mama een kusje?! En dan zon kusgeluidje maakt, komt ze met dr mondje, en geeft je een dikke uhh, likkus hahaha!
Nou dames.. was een beetje lang... maar dat was N.aomi's week. :p
reacties (0)